donderdag 11 februari 2016

Elon Musk ‘on steroids’

Een van de meest bijzondere ondernemers van onze tijd is ongetwijfeld Elon Musk. Hij is niet bij iedereen even bekend, maar de meesten van ons kennen zijn bedrijven des te beter. Elon, een geboren Zuid-Afrikaan met Engelse en ook wat Nederlandse achtergrond studeerde aan Stanford University en ontwikkelde eerst Paypal, voor veilig betalen op het internet, verkocht zijn aandeel daarin en begon Tesla, de meest succesvolle elektrische autofabrikant en ook Space-ex, dat voor de Amerikaanse overheid taxidiensten verzorgt naar het International Space Station en dat expliciet als doel heeft om jou en mij een kaartje naar Mars te verkopen.
Elon is midden veertig, twee keer gescheiden van dezelfde vrouw en vindt dat we minder moeten gebruiken van eindige grondstoffen en dat we ons moeten voorbereiden om elders dan op aarde menselijk leven voort te zetten. Het 'single point of failure' dat onze aarde vormt als menselijke leefomgeving, is onacceptabel.
In Silicon Valley, dè broedplaats van vernieuwing en briljante ideeën, is inmiddels een denkwijze ontstaan dat je fantastische ideeën hebt en dan heb je ‘Elon Musk ideeën’.
Dat zijn ideeën die tot dan als te zot voor woorden werden gehouden. Voor ons kunnen dat soort ideeën een inspiratie voor verandering zijn. Hopelijk een verandering die verder gaat dan het Elon Musk idee. Het is bijvoorbeeld heel mooi als we allemaal elektrisch gaan rijden, maar de echte oplossing is dat we minder en veelal helemaal niet rijden. Dat we in alle mogelijke gevallen veranderen van de automobiliteit, naar virtuele mobiliteit. Het internet maakt deze vorm van mobiliteit mogelijk, mits wij de juiste hulpmiddelen beschikbaar hebben.
Het is geen nieuws dat de meeste mobiliteit van mensen ontstaat door werk, vandaar het zogenaamde spitsverkeer bij aanvang en einde van de werkdag. Er zijn mensen die schroeven moeten aandraaien, een huis moeten verven of een boot moeten lassen, zij zijn met de virtuele mobiliteit niet echt geholpen, maar de rest van ons kan zijn dienst of product prima via het internet aan de man brengen.
Het idee dat de dienstverlener en zijn klant samen in de file staan om een vergadering te hebben op een kantoor met onvoldoende parkeergelegenheid voor de auto waarin zij gekomen zijn, is een idee dat voor verbetering vatbaar is. Zo een verbetering vergt wel een verandering in ons gedrag en daartegen hebben wij een ingebouwde weerstand. Verandering moet zich als verbetering bewijzen en tot dan dragen wij elk denkbaar en ondenkbaar argument aan om verandering te voorkomen. Zo gaat dat ook met de virtuele mobiliteit. Bijvoorbeeld de opkomst van het zogenaamde internetbankieren, wat het bezoek aan bankkantoren grootsdeels tot het verleden heeft gemaakt, maar ook Zalando en Bol.com, waardoor we vaak ‘de stad’ niet meer in gaan om inkopen te doen. Velen onder ons hebben deze veranderingen bestreden en ontkend, we hebben gewezen op het gevaar, de risico’s en de diepgevoelde noodzaak van persoonlijk contact bij het afnemen van bancaire diensten en de producten van het warenhuis. Het is allemaal vergeefs geweest, ons onterechte verzet tegen verandering was een verloren strijd vanaf de start. Het personeel van de bankkantoren is gereduceerd, kantoren zijn gesloten en ook het personeel van V&D hoeft de trip naar de winkel niet meer te maken. Niet door slecht management van de banken of V&D, maar omdat wij langzaam maar zeker ons gedrag hebben aangepast en er de voorkeur aan zijn gaan geven om op het internet te bankieren en onze inkopen te doen.
Dat is eigenlijk een Elon Musk idee ‘on steroids’, zeker naarmate ons gedrag voor veel meer aanbieders zo verandert. De weerstand tegen verandering zal er blijven, maar verminderen wanneer we meer vertrouwd raken met de virtuele mobiliteit van het internet en naarmate de hulpmiddelen voor die mobiliteit verbeteren. Rechtdeur.com is een goed voorbeeld van zo een hulpmiddel voor de juridische dienstverlening. Deze bedrijfstak, onder aanvoering van de advocatuur, staat aan de vooravond van de omschakeling naar virtuele mobiliteit. Alle kenmerken voor gebruik van het internet voor de primaire bedrijfsactiviteit zijn aanwezig. Er is weinig of geen reden om als dienstverlener in de juristerij in de file te staan naar een kantoor waar je mensen ontmoet die ook in de file stonden, die ook geen parkeerplek konden vinden, die ook twee uur reistijd kwijt zijn, enzovoort.
Natuurlijk is er ook de weerstand, de bangmakerij, die diepgevoelde noodzaak voor persoonlijk contact enzovoort. De resterende vraag is wie er aan de andere kant van de verandering onze juridische dienstverlener zal zijn. Zal de advocatuur, zoals de banken dat hebben gedaan met elektronisch bankieren, de vernieuwing omarmen en een belangrijke speler blijven, of zal de advocatuur, zoals het warenhuis heeft gedaan bij internet winkelen, weerbarstig tegen verandering blijven ageren en net als bijvoorbeeld V&D marginaliseren ten gunste van de Bol.coms en Zalandos in de juridische dienstverlening?
Wie het eerst en het best reageert op het inmiddels veranderde gedrag van de afnemers, krijgt het gelijk aan zijn kant waarbij het voorlopig 1-0 lijkt te staan voor de Arags en Dassen van deze wereld.
We gaan het zien, maar hoe dan ook gaan we de verkeersproblematiek, de vervuilingsproblematiek, de leefbaarheidsproblematiek in binnensteden, maar ook onze wens tot een betere werk-leefverhouding mede invullen door virtuele mobiliteit, ook in juridische dienstverlening. Het is goed als we ons doen en laten veranderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten